Ένα χορευτικό δρώμενο με ελεγχόμενες παραλλαγές στις συντεταγμένες του χώρου και του χρόνου. Παρουσιάστηκε το φθινόπωπρο του 1996 στην Εθνική Πινακοθήκη και, τον ίδιο χρόνο, στο Θέατρο Ντάνκαν, στον Βύρωνα.

Περιβαλλοντικό χορευτικό δρώμενο. Με αργή αυτοσχεδιαζόμενη κίνηση σε ποικίλους ομαδικούς σχηματισμούς, οι χορευτές καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους, συνήθως χωρίς προειδοποίηση, προσδίδοντάς τους προσωρινά νέες και απρόσμενες προοπτικές, σχετικές με την κοινή ευρωπαϊκή κληρονομιά της ζωής στην πόλη. Συγχρόνως οι χορευτές επιχειρούν μία εξερεύνηση των σχέσεων μεταξύ χορού, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής.

Χορογραφία βασισμένη στον ομαδικό αυτοσχεδιασμό που εμπνέεται από το ονειρικό στοιχείο και το στοιχείο του παιχνιδιού όπως αυτά που αποδίδονται στη θαυμάσια και ιδιαίτερα αισθησιακή μουσική του Μωρίς Ραβέλ.

Γύρω από τον περίφημο στίχο του Shakespeare If music be the food of love και με βάση 13 θαυμάσια τραγούδια του Henry Purcell, πλέκεται ένα χρονικό της περιπέτειας του έρωτα, ευτυχισμένου ή άτυχου, με τη χαρά, την απώλεια και τη συντριβή, που συχνά τον συνοδεύουν.

Μια χορογραφία για 23 χορευτές βασισμένη σε 30 κομμάτια του Άγγλου συνθέτη John Dowland (1563-1626) για αναγεννησιακό λαούτο. Μια σειρά σόλο, ντούο, τρίο, αλλά και ομαδικών χορευτικών κομματιών των οποίων ο χαρακτήρας διαφέρει έντονα από το κωμικό, στο δραματικό, στο φιλοσοφικό στοιχείο, πάντα σύμφωνα με το πνεύμα της μουσικής.

Ένα χορευτικό τρίο αφιερωμένο στα 200 χρόνια από τη γέννηση του Franz Schubert (1797-1828). Παρουσιάστηκε στο Εργοστάσιο στις 19-21 Δεκεμβρίου του 1997. 

Μια χορευτική παράσταση της Σχεδίας Ομάδας Χορού βασισμένη στο μουσικό έργο Δάφνις και Χλόη του Μωρίς Ραβέλ. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 3-7 και 9-13 Ιουλίου 1998 στο χώρο του Ζαππείου.

Τι σημαίνει σήμερα το θέμα μιας ερωτευμένης γυναίκας που αρνείται να κάνει οποιονδήποτε συμβιβασμό; Πώς αντιμετωπίζει κανείς σήμερα ένα αρχαίο θέμα με μουσική της εποχής του μπαρόκ; Τι αντιπροσωπεύει στα πλαίσια αυτά το ζήτημα του ιστορικού στυλ; Χορογραφία βασισμένη στην ομώνυμη όπερα του Henry Purcell.

Κυρίες και Κύριοι, άρχοντες και λαϊκοί, πολίτες της Αθήνας μεγάλοι και μικροί, είστε όλοι καλεσμένοι στην ωραία μας παράσταση: Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, του Γουίλιαμ Σαίξπηρ σε μουσική Φέλιξ Μέντελσον. Στην παράσταση έχουν προσκληθεί και όσα ξωτικά και πνεύματα δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την Αττική.

Η Σχεδία Ομάδα Χορού χόρεψε την 4η Συμφωνία του Μπραμς, στη σκηνή που έστησε στον ανοικτό χώρο του Ζαππείου, σε 10 παραστάσεις, 5-9 και 11-15 Ιουλίου του 2000. Η παράσταση παρουσιάστηκε το 2002, στο πάρκο Βακίς στην Τιφλίδα της Γεωργίας και στο πάρκο Perterhof στην Αγία Πετρούπολη.

Η Σχεδία χορεύει στο φως του ηλιοβασιλέματος τις Νύχτες Καλοκαιριού  του Μπερλιόζ και το Κονσέρτο για Βιολί BWV 1041  του Μπαχ.
Παρουσιάστηκε στον χώρο μπροστά στο Ζάππειο Μέγαρο στις 3 έως 8 Ιουλίου του 2003 και, την ίδια χρονιά, στην Αγία Πετρούπολη.

Χορευτικός αυτοσχεδιασμός με τη συμμετοχή του μεγάλου Αμερικανού χορευτή και χορογράφου Steve Paxton και ζωντανή μουσική παρέμβαση από τη Δόμνα Σαμίου.